کم رونق شدن گالری‌های هنری مشهد آسیب شناسی شود

مدیر گالری «هنگام» گفت: کم رونق شدن گالری‌ها را می‌توانیم آسیب شناسی کنیم و اگر برنامه درستی طراحی کنیم، می‌توانیم این آسیب‌ها را کمتر کنیم.

ظریفیان | شهرآرانیوز؛ نجمه امینی، نقاش و مدیر گالری هنگام، نزدیک به ۲۵ سال است نقاشی می‌کند. او سه سال پیش گالری هنگام را تأسیس و تاکنون بیش از سی نمایشگاه در آن برگزار کرده است که تقریبا نیمی از آن‌ها به صورت تعاملی با تهران و سایر شهر‌ها بوده است. او در حاشیه برگزاری نمایشگاه «بدون عنوان»، در گفتگو با شهرآرا از مشکلات گالری داری در بخش خصوصی گفت.

سختی‌های دوری از پایتخت

امینی درباره اینکه چه شد به فکر گالری داری افتاد، به شهرآرا می‌گوید: مدت‌ها بود به این فکر بودم که جایی برای تعامل بین هنرمندان مشهد ایجاد کنم. سال ۱۳۹۹ درحالی که این مکان را داشتم، در فرایند تحقیق به این نتیجه رسیدم که گالری بهترین راه برای تعامل هنرمندان است.

به دلیل داشتن دوستان و ارتباطاتی با گالری‌های تهران و هنرمندان کشور، راه‌های ایجاد این تعاملات برایم میسر بود؛ بنابراین با همین شعار تعامل شروع به کار کردم. او با اشاره به محدودیت‌های گالری داری در مشهد می‌گوید: مهم‌ترین سختی، فاصله زیاد مشهد تا تهران است. به همین دلیل، برقراری تعامل در این فاصله خیلی سخت می‌شود.

شما حتی اگر بخواهید به خارج از کشور هم کار بفرستید، باز مشهد دور است. با وجود این، سعی کردم از رسانه کمک بگیرم و از این طریق گالری و فعالیت هایش را به پایتخت نزدیک کنم. هرچقدر هم که بخواهید مرکزگرا نباشید، اتفاقات و رویداد‌ها در پایتخت رخ می‌دهند و شما باید خودتان را به ماجرا‌های آن نزدیک کنید، چراکه اگر دور بمانید، دور افتاده اید.

گالری دار حق دارد کافی شاپ بزند

مدیر گالری هنگام می‌افزاید: مشکل دیگر این است که خیلی سخت می‌توانید بیشتر هنرمندان خوب و موفق مشهد را راضی کنید دوباره به این شهر برگردند، نمایشگاه بزنند و همین جا دیده شوند. این هنرمند تأکید می‌کند: در این مدت راهبرد من در مدیریت گالری، حمایت از هنرمندان جوان بوده است.

هدفم این بوده است که پلی بین هنرمندان مشهد و دیگر هنرمندان کشور و دنیا باشم. فکر می‌کنم بالاخره به بخشی از نتایجی که مدنظرم بوده است، رسیده ام؛ ولی همچنان کار‌های زیادی برای انجام دادن وجود دارد. در اوضاع فعلی بسیاری از گالری‌های خوب تهران و هنرمندان، «هنگام» را می‌شناسند.

امینی با بیان اینکه گالری داری برخلاف تصور عموم کار سختی است، می‌گوید: این کار زحمت زیادی دارد و تلاش شبانه روزی می‌طلبد. در این کار باید حواستان جمع باشد و نظم زیادی داشته و همیشه برای کارکردن آماده باشید؛ چون این کار هیچ وقت تعطیلی ندارد. اگر عاشق این کار نباشید، یک جا‌هایی خسته می‌شوید، چون آن قدر که از نظر مالی انتظار دارید، عایدتان نمی‌شود.

شاید فکر کنید اگر پولی را که برای راه اندازی گالری هنری گذاشته اید، برای کار دیگری می‌گذاشتید، نتایج بهتری می‌گرفتید. خیلی‌ها به من گفتند فکر نکن از روز اول به پول می‌رسی! وقتی هدفتان کار فرهنگی و هنری باشد، برای ادامه دادن انگیزه خواهید داشت، هرچند به نظرم اگر کسی کنار گالری هنری خودش آموزشگاه دایر می‌کند یا کافی شاپ می‌زند، حق دارد.

سخت گیری بیشتر، فروش کمتر

این هنرمند با بیان اینکه بسیاری از گالری داران کم رونق شدن گالری‌های مشهد را به برخورد‌های سخت گیرانه نسبت می‌دهند، می‌گوید: این سخت گیری‌ها وجود دارد، چنان که تاکنون دو نمایشگاه ما بسته شده است، ولی می‌توانیم آسیب شناسی کنیم و اگر برنامه درستی طراحی کنیم، می‌توانیم این آسیب‌ها را کمتر کنیم. اگر همه سعی کنند تعامل کنند، کار کمی آسان‌تر می‌شود. او می‌افزاید: در مشهد سخت گیری‌ها بیشتر و فروش اثر کمتر است، چون تقریبا مجموعه داران خیلی کمی در این شهر زندگی می‌کنند. همه این‌ها باید ریشه یابی شود.

جامعه شناسان باید پژوهش کنند که چرا دغدغه بیشتر پول دار‌های مشهد خرید آثار هنری نیست، چرا ترجیح می‌دهند لوستر ۳۰۰ میلیونی در منزلشان آویزان کنند، ولی یک تابلو هنری نخرند، چرا در تهران بعضی مردم از قدیم اثر هنری می‌خریدند، چنان که اکنون آثار هنری قدمت داری نزد خانواده‌های مختلف وجود دارد، ولی در مشهد این موضوع خیلی کمتر است و اگر هم هست، به سمت خریدوفرش و آثار باستانی است.

مدیر گالری هنگام به ظرفیت‌های مشهد اشاره می‌کند و می‌گوید: مشهد نزدیک به یک سوم تهران جمعیت دارد و قاعدتا باید یک سوم تهران گالری داشته باشد. غیر از آن، سالانه میلیون‌ها زائر به مشهد سفر می‌کنند و این خودش یک ظرفیت است. درحالی که تهران صد گالری دارد، ما دست کم باید سی گالری داشته باشیم. خیلی عجیب است که در مشهد، شهری به این بزرگی، فقط سه چهار گالری فعال داریم که حرفه‌ای کار می‌کنند!